دوره 9، شماره 4 - ( پژوهش های سیاسی جهان اسلام شماره زمستان 1398 )
جلد 9 شماره 4 صفحات 333-311 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
abdolahi A, hatami M, rahbar A. The perspective of the discourse of Islamist parties on the relationship between power and the structure of government
(Case Study: Turkey). پژوهشهاي سياسي جهان اسلام 2019; 9 (4) :311-333
URL: http://priw.ir/article-1-1282-fa.html
URL: http://priw.ir/article-1-1282-fa.html
عبداللهی عارف، حاتمی محمدرضا، رهبر عباسعلی. چشم‌انداز گفتمان احزاب اسلام‌گرا در مناسبات قدرت و ساختار حکومت
(مطالعۀ موردی: ترکیه). فصلنامه پژوهشهاي سياسي جهان اسلام. 1398; 9 (4) :311-333
عارف عبداللهی1 
، محمدرضا حاتمی* 2، عباسعلی رهبر3
، محمدرضا حاتمی* 2، عباسعلی رهبر3
1- دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.
2- دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه پیام نور. (نویسنده مسئول)
3- دانشیار ﮔﺮوه ﻋﻠﻮم ﺳﯿﺎﺳﻰ - داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﺋﻰ - ﺗﻬﺮان - ایﺮان
2- دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه پیام نور. (نویسنده مسئول)
3- دانشیار ﮔﺮوه ﻋﻠﻮم ﺳﯿﺎﺳﻰ - داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﺋﻰ - ﺗﻬﺮان - ایﺮان
چکیده: (1681 مشاهده)
اسلام سیاسی اصطلاحی ژرف می‌باشد که در قرن معاصر در برابر اسلام سنتی مطرح شده است. در این نگاه، اسلام به‌عنوان هویت مرکزی با نقش کارکردگرایانه در متن سیاست واقع می‌شود و نظم اجتماعی را با تمام ملزومات آن نظریه‌پردازی می‌کند. این پدیده، امروزه صرفاً در حوزۀ انتزاع نیست، بلکه به‌واقع قابلیت‌های خود را در عملِ سیاسی در کشورهایی همچون ترکیه نشان داده است. در ترکیه اسلام سیاسی با توجه به متغیرهای اجتماعی، تاریخی، ایدئولوژیکی و هویتی دستخوش دگردیسی شده است که نمونۀ تام و تمام آن کودتای نافرجام 16 جولای 2016/26 تیر 1395 می‌باشد که پیامدهای داخلی و منطقه‌ای ژرفی را بر احزاب سیاسیِ اسلامی در ترکیه برجای گذارده است. با علم به کارکرد غیرقابل انکار احزاب اسلام‌گرا در مناسبات قدرت و ساختار حکومت در ترکیه پرسشی که نگارندگان پژوهش پیش‌رو با رویکردی توصیفی ـ تحلیلی درصدد پاسخ به چرایی آن برآمده چنین ترتیب‌بندی شده است که گفتمان اسلام سیاسی چه جایگاهی را در مناسبات قدرت و ساختار حکومت ترکیه احراز کرده است؟ فرضیه‌ای که از معبر پرسش فوق مطرح شده ناظر بر آن است که گفتمان اسلام سیاسی در ترکیه خود را در بستر مواردی همچون: تضاد طبقاتی و زوال اقتصادی؛ بحران مشروعیت دولت؛ بحران فرهنگ و نوسازی؛ ساختار مذهبی، قومی و رشد اسلام‌خواهی در جامعه؛ رشد و توسعۀ جامعه مدنی؛ بسط و تعمیق سکولاریسم در جامعه؛ متغیرهای بین‌المللی، اوزلیسم و تضعیف کمالیسمِ افراطی، تحول سیاسی و تغییر موازنۀ قوا، ظهور حزب عدالت و توسعه و پیشبرد دموکراسی به منصۀ ظهور رسانده است. گفتمان مزبور کوشیده است تا تعریفی جدید از ارتباط اسلام و تجدد در جامعۀ ترکیه ارائه دهد و از این رهگذر به ساختاربندی مجدد نظام سیاسی، اجتماعی و فرهنگی این کشور راهبردی مبادرت ورزد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
