1- دانشگاه بیرجند ، hfarzanepour@birjand.ac.ir
2- دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده: (3431 مشاهده)
تاریخ معاصر کشور افغانستان با بحرانهای مختلف داخلی و خارجی همراه بوده است. دراینبین، مسئله عدم ثبات دولت را میتوان از مهمترین آنان دانست. این مهم، دلایل گوناگونی دارد، ازاینرو، نوشتار پیشرو سعی دارد تا با رهیافت تاریخی و الهام از نظریه نخبگان پارهتو، به این مسئله بپردازد که نخستین علت شکنندگی دولت در افغانستان طی سالهای 2016 - 1919 م. چه بوده است؟ نویسندگان پژوهش حاضر معتقدند که صرفاً نه مؤلفههای داخلی و خارجی، بلکه عامل میانی یعنی عملکرد و سیاستهای رهبران و نخبگان سیاسی افغان که غالباً کمتر رنگ و بوی قومی و مذهبی داشتهاند، علت اصلی شکنندگی دولت در افغانستان بودهاند. این زاویهی دید، نهتنها منجر به زدودن «تعصبزدگی قومی»، «شکافزدگی تحمیلی» و نیز «ایدئولوژی زدگی» برخی پژوهشهای موجود در خصوص این کشور میشود، بلکه ما را قادر به پیشبینی دقیق میزان آسیبپذیری و آسیبزایی دولت در افغانستان خواهد ساخت.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1395/11/23 | پذیرش: 1396/10/6 | انتشار: 1396/10/6