تحولات پی‌در‌پی منطقۀ خلیج فارس بعد از سقوط حکومت پهلوی در 1979، به انفجار آن به‌‌صورت حملۀ عراق به ایران منجر شد. حملۀ عراق به ایران نزد کارشناسان سیاست بین‌‌الملل به جنگ نیابتی آمریکا برضد ایران مشهور شده است که با کمترین هزینه برای طرف اصلی آن، یعنی آمریکا، و خسارات گسترده برای ایران و عراق همراه شد. اقدامات آمریکا در جنگ عراق علیه ایران موجب ازدست‌رفتن اعتبار سازمان ملل متحد در مقام ضامن صلح و امنیت بین‌‌الملل شد و این زمینه‌ساز اقدامات بعدی رهبر دیکتاتور عراق در تصرف کویت، حملۀ موشکی به کشورهای عرب حامی آمریکا در خلیج فارس و حتی اسرائیل گردید و برای آمریکا که پس از سقوط شوروی ضامن نظم نوین جهانی شد، این خطر را نمایان کرد که در تسلیح و تحریک عراق بیش از حد افراط کرده است. در این مقاله، نویسندگان در پی بررسی ابعاد اقدامات دیپلماسی آمریکا و اهداف و انگیزه‌‌های آن در جنگ تحمیلی عراق بر ایران و جنگ عراق بر کویت هستند. یافته‌‌ها نشان می‌دهد هر دو جنگ حاصل عملکرد بد و منفعت‌‌جویانۀ آمریکا و بی‌کفایتی سازمان ملل متحد، بازیگران تراز اول صحنۀ بین‌‌الملل، در برداشت از واقعیت‌‌های روز بوده است.