گفتمان سیاست خارجی امام خمینی، با وجود داشتن مبانی وثیق استراتژیک و دیپلماتیک، ایدئولوژیک و عقیدتی است. انقلاب اسلامی، کانون گفتمان امام را سامان می­دهد. گفتمان سیاست­خارجی بنیانگذار انقلاب اسلامی، استوار بر مرزکشی میان خود و دیگری است. در این منطق دگرسازانه، نظام بین­الملل به دو کیان مستکبر و مستضعف تقسیم می­شود. این پژوهش بر آن است تا با نظر به گفتمان رهبری آیت‌الله خامنه‌ای، نشان دهد که این گفتمان دنباله منطقی گفتمان امام در فضایی متحول است. شرایط ویژه داخلی، منطقه­ای و بین‌المللی و نیز ویژگی­های شخصیتی آیت‌الله خامنه‌ای، ایشان را به­سوی در پیش­گیری خوانشی عمل­گراتر، در چهارچوب گفتمان تعامل­گرایی ضد نظام سلطه، سوق داده است. این گفتمان، عصاره سیاست خارجی ایران بوده و سه مفهوم اسلام انقلابی، امنیت ملی و منافع ملی را در نسبت­هایی گوناگون مفصل‌بندی می‌کند. در این منطق، دو بلوک سلطه­گر و سلطه­ستیز در برابر یکدیگر قرار گرفته و هویت ـ دیگری و منطق تفاوت ـ زنجیره هم­ارزی نظام بین­الملل را معنا می‌بخشند. نوشتار پیش رو، پس از طرح کلان ‌گفتمان تعامل­گرایی ضد نظام سلطه، مبانی تقسیم جهان و هم‌گرایی­ها و واگرایی­های آن را در ذیل پرداختن به دو مفهوم هویت و دیگری و زنجیره هم­ارزی و منطق تفاوت برجسته می­نماید.