گفتمان سیاست خارجی امام خمینی، با وجود داشتن مبانی وثیق استراتژیک و دیپلماتیک، ایدئولوژیک و عقیدتی است. انقلاب اسلامی، کانون گفتمان امام را سامان میدهد. گفتمان سیاستخارجی بنیانگذار انقلاب اسلامی، استوار بر مرزکشی میان خود و دیگری است. در این منطق دگرسازانه، نظام بینالملل به دو کیان مستکبر و مستضعف تقسیم میشود. این پژوهش بر آن است تا با نظر به گفتمان رهبری آیتالله خامنهای، نشان دهد که این گفتمان دنباله منطقی گفتمان امام در فضایی متحول است. شرایط ویژه داخلی، منطقهای و بینالمللی و نیز ویژگیهای شخصیتی آیتالله خامنهای، ایشان را بهسوی در پیشگیری خوانشی عملگراتر، در چهارچوب گفتمان تعاملگرایی ضد نظام سلطه، سوق داده است. این گفتمان، عصاره سیاست خارجی ایران بوده و سه مفهوم اسلام انقلابی، امنیت ملی و منافع ملی را در نسبتهایی گوناگون مفصلبندی میکند. در این منطق، دو بلوک سلطهگر و سلطهستیز در برابر یکدیگر قرار گرفته و هویت ـ دیگری و منطق تفاوت ـ زنجیره همارزی نظام بینالملل را معنا میبخشند. نوشتار پیش رو، پس از طرح کلان گفتمان تعاملگرایی ضد نظام سلطه، مبانی تقسیم جهان و همگراییها و واگراییهای آن را در ذیل پرداختن به دو مفهوم هویت و دیگری و زنجیره همارزی و منطق تفاوت برجسته مینماید.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |