پویا حکیمی ،علیرضا آرش پور^* ،لیلا رئیسی

محیط زیست دیگر مفهومی انتزاعی و برجای مانده در ذهن نیست؛ بلکه واقعیتی است که حمایت و حفاظت از آن در چارچوب اصول حقوقی قرار گرفته است. حمایتی که گستره‌ای از قواعد حقوق بشر تا حقوق بشر دوستانه و حقوق کیفری بین‌المللی را در بر می‌گیرد. اسلام به عنوان آخرین دین الهی و به عنوان دین جهانشمول، عامل مکتب زیست محیطی جامعی است که با اصول متعددی معیارهای لازم را در عرصه مسائل زیست محیطی ارائه می‌دهد. از سوی دیگر محیط زیست سالم را به عنوان یکی از نعمت‌های الهی مطرح می‌کند که همگان حق دارند از نعمت‌های بزرگ الهی که برخورداری از محیط زیست سالم یکی از آنها است بهره‌مند شوند و هیچ کس نباید انسان را از این نعمت خدادادی محروم کند. زیرا حق بر محیط زیست به عنوان یکی از حق الناس مطرح می‌شود که حتی خداوند نیز از آن گذشت نخواهد کرد. این حق را نه تنها قرآن کریم اشاره کرده است، بلکه در روایات نیز به آن اشاره شده است. این حق علاوه بر آن، در منابع و اسناد بین‌المللی نیزمورد حمایت قرار گرفته است.