TY - JOUR T1 - Critical analysis of the President's Authorization in the Turkish's 2017 Constitution TT - تحلیل انتقادی اختیارات رئیس‌جمهور در قانون اساسی 2017ترکیه JF - priw JO - priw VL - 8 IS - 4 UR - http://priw.ir/article-1-919-fa.html Y1 - 2018 SP - 1 EP - 29 KW - Turkey KW - Turkish's 2017 Constitution KW - Parliamentary system KW - Presidential system N2 - حزب عدالت و توسعهاز زمانی که اقتدار سیاسی را در ترکیه به دست گرفت، پیوسته مسئلۀ تغییر سیستم سیاسی ترکیه را از سیستم پارلمانی به سیستم ریاست­ جمهوریمطرح می­کرد. این حزب با محوریت اردوغان بعد از کودتای نافرجام 15 آوریل 2016م. به دلیل حمایت­های سیاسی احزاب و همراهی اجتماعی، توانست با همه­پرسی سال 2017به خواسته خود برسد.هدف مقاله حاضر بررسی اختیارات رئیس­جمهور به منزله رئیس کشور و نیز مناسبات رئیس­جمهور با قوای مقننه و قضاییه و نقد و ارزیابی این تغییرات است. در همین راستا، به بررسی تطبیقی تغییرات مواد قانون اساسی و به خصوص مواردی که در ارتباط مستقیم با نهاد اجرایی بوده نسبت به قانون اساسی قبلی پرداخته شده استتا از لحاظ نوع رژیم­های سیاسی براساس مفهوم کلیدی نظریه تفکیک قوا مورد بررسی قرار داده و پیامدهای حقوقی و سیاسی آنتبیین شود.پرسش مقاله حاضر این است که اختیارات رئیس­جمهور در قانون اساسی جدید در چه ابعادی تغییر کرده ونظام سیاسیترکیه را به کدام مدل از نظام­های سیاسی نزدیک­تر کرده است؟مدعای این مقاله این است که با افزایش اختیارات گسترده رئیس­جمهور، نظام ترکیه به نظام ریاست­گرا نزدیک شده است.یافته­های مقاله که به صورت تحلیلی - توصیفیوبا روش اسنادی تدوین شده است، نشان می­دهد که تغییرات قانون اساسی موجب افزایش اختیارات و حوزۀ نفوذ رئیس­جمهور شده است.این امر موجب متزلزل شدن مرزهای تفکیک قوا در سیستم سیاسی جدید ترکیهمی­شود. مستندات این مدعا صلاحیت متقابل رئیس­جمهور برای انحلال پارلمان و برگزاری انتخابات زودرس، برگزاری همزمان انتخابات مجلس و ریاست­جمهوری، افزایش مدت دوره تصدی مجلس و ریاست­جمهوری، امکان رئیس­جمهور برای تصدی دبیرکل حزب در دوره تصدی ریاست­جمهوری،اختیار انتخاب اکثر اعضای شورای قضات و دادستان­ها و نیز دادگاه قانون اساسی توسط رئیس­جمهور و انتخاب مسئولان رده بالای دولتی توسط رئیس­جمهور بدون تأیید مجلس و نیز سخت شدن فرایند نظارت بر وزراء است. M3 ER -