دوره 10، شماره 1 - ( پژوهش های سیاسی جهان اسلام شماره بهار 1399 )
جلد 10 شماره 1 صفحات 97-79 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hindiani A, Afshari Aqdam E. Bilateral cooperation between Iran and China and the expansion of economic pragmatism between them. پژوهشهاي سياسي جهان اسلام 2020; 10 (1) :79-97
URL: http://priw.ir/article-1-1220-fa.html
URL: http://priw.ir/article-1-1220-fa.html
هندیانی عبدالله، افشاری اقدم اسماعیل. همکاری دوجانبه ایران و چین و گسترش عمل گرایی اقتصادی بین آنها. فصلنامه پژوهشهاي سياسي جهان اسلام. 1399; 10 (1) :79-97
1- دانشیار دانشگاه علوم انتظامی امین ، تهران، ایران
2- دانشجوی دکتری دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران، ایران. (نویسنده مسئول)
2- دانشجوی دکتری دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران، ایران. (نویسنده مسئول)
چکیده: (1832 مشاهده)
رشد و توسعه اقتصادی هر کشور علاوه بر اتکا به منابع داخلی و یا نقش دولت، به نحوه تعامل آن کشور با نظام بین‌المللی نیز بستگی دارد و در تعامل دو حوزه داخلی و بین‌المللی، ظرفیت‌های یک کشور برای رشد و توسعه شکوفا می‌گردد. خیزش و رشد خیره‌کننده چین در اوایل قرن جاری و تبدیل‌شدن آن به یک قدرت تأثیرگذار بین‌المللی در مسائل گوناگون به عنوان یکی از مهم‌ترین تغییرات در نظام بین‌المللی حال حاضر مطرح بوده و این تاثیرگذاری روز به روز در حال افزایش می‌باشد. توسعه و رشد اقتصادی بیش از حد چین باعث شده که آن را به عنوان معجزه قرن تعبیر نمایند. این پژوهش با بهره گیری از روش توصیفی – تحلیلی و با کاربست پارادایم عمل گرایی درقالب رهیافت نظری نو واقع گرایی استدلال می‌کند که مؤلفه‌هایی مانند وفاداری چین به ایران در شرایط سخت تحریم‌ها، تداوم بی اعتمادی ایران به غرب علیرغم احیای روابط، الزامات اقتصادی متقابل تهران-پکن، اهمیت ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک ایران برای چین، لزوم مقابله با افراط گرایی تروریسم و بنیادگرایی و همچنین مخالفت با نظم موجود بین المللی و یکجانبه گرایی ایالات متحده موجب شده تا دو کشور ایران و چین ضمن حفظ سطح تعاملات و مناسبات سیاسی و اقتصادی فعلی خود، تلاش نمایند تا همکاری‌های دوجانبه را بیش از پیش گسترش دهند. با توجه به این موضوع، پژوهش حاضر در پی یافتن پاسخی به این سؤال اصلی است که چه عواملی در توسعه و گسترش مناسبات ایران و چین پس از توافق نهایی هسته‌ای یا برجام نقش مهمی ایفاء نموده اند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
