دوره 11، شماره 3 - ( پژوهش های سیاسی جهان اسلام شماره پاییز 1400 )
جلد 11 شماره 3 صفحات 53-25 |
برگشت به فهرست نسخه ها
فاطمه شاه رضایی1 
، نوذر شفیعی* 2، حسین دهشیار3
، نوذر شفیعی* 2، حسین دهشیار3
1- دانشجوی دکتری روابط بین الملل، گروه روابط بین الملل ،دانشگاه آزاد اسلامی، ، واحد تهران شمال، تهران، ایران
2- دانشیار گروه روابط بین الملل، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران ، n.shafiee@ase.ui.ac.ir
3- استاد گروه روابط بین الملل، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
2- دانشیار گروه روابط بین الملل، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران ، n.shafiee@ase.ui.ac.ir
3- استاد گروه روابط بین الملل، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
چکیده: (1439 مشاهده)
این پژوهش در صدد است به این پرسش پاسخ دهد که اتحادیه اروپا در قبال برجام از چه منطق رفتاری تبعیت کرده است؟ به بیان دیگر مبنا و شالوده رفتار اتحادیه اروپا در قبال برجام چیست؟ فرضیه مقاله که به روش توصیفی-تحلیلی بررسی شده آن است که سیاست خارجی (رفتار) اتحادیه اروپا در قبال برجام، از منطق هنجاری اتحادیه اروپا (حکمرانی خوب، دموکراسی، حقوق بشر، حاکمیت قانون، توسعه اقتصادی، رژیم‌های مهاجرتی و رژیم‌های امنیتی) با هدف تغییر رفتار ایران تبعیت میکند. یافته پژوهش حاکی از آن است که در بطن برجام، پتانسیل عمیقی نهفته است که در حوزه رفتارشناسی اتحادیه اروپا نسبت به آن، نقش کلیدی دارد؛ به این معنی که اتحادیه اروپا برای حل مسایل بین‌المللی از یک سو به هنجارسازی مبادرت میورزد و از سوی دیگر از طریق آن هنجارها سیاست خارجی خود را اعمال میکند. از این منظر اتحادیه اروپا به برجام به مثابه هنجاری برای تغییر رفتار ایران مینگرد و آن را نوعی رژیم هنجاری، مشتمل بر باید و نبایدهایی میداند که تنظیمکننده رفتار ایران در حوزه هستهای است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |