دوره 11، شماره 4 - ( پژوهش های سیاسی جهان اسلام شماره زمستان 1400 )                   جلد 11 شماره 4 صفحات 174-151 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.23222980.1400.11.4.7.1

XML English Abstract Print

نقش سیاست جنایی مشارکتی در پیشگیری از جرایم سایبری در ایران
سید غنی نظری خانقاء1 ، سیامک جعفر زاده* 2، رضا نیک خواه سرنقی3
1- دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
2- دانشیار گروه فقه و حقوق اسلامی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران(نویسنده مسئول). ، s.jafarzadeh@urmia.ac.ir
3- استادیار گروه فقه و حقوق اسلامی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
چکیده:   (1798 مشاهده)
مقاله حاضر با هدف بررسی نقش سیاست جنایی مشارکتی در پیشگیری از جرایم سایبری به نگارش درآمده‌است.  این مقال، با استفاده از نظریه‌های مختلف و روش تحلیلی و اسنادی سعی در بررسی موشکافتاه این مهم نموده‌است. بر اساس یافته‌های این مقاله، تدابیر سیاست جنایی مشارکتی برای سالم سازی فضای سایبر، تدابیر متنوعی اعم از تدابیری با ماهیت فنی نظیر فناوری صدور مجوز و فناوری­های راجع به تایید هویت اشخاص (به ویژه سن و جنسیت آن­ها) و تدابیر مختلفی با ماهیت غیر فنی نظیر آموزش و ارتقاء سواد دیجیتالی قابل اعمال است. سیاست جنایی مشارکتی کارآمد مستلزم بکارگیری تمامی تدابیر ممکن و وزن دهی مناسب به این تدابیر نسبت به یکدیگر با کمک جامعه مدنی و سازمان­های مردم نهاد است. از این رو سیاست جنایی مشارکتی ایران ظرفیت­های قابل توجهی به ویژه در حوزه اقدامات پیشگیرانه اجتماعی و وضعی از سوی سازمان­های مردم نهاد داراست، لیکن در حقوق ایران بیشتر بر تدابیر وضعی و البته فقط یک نوع از این تدابیر که مربوط به محدود کردن دسترسی (پالایش) است سرمایه گذاری و تاکید شده است ولی در راستای پیش گیری کنشی از جرایم سایبری، هیچ ابزاری به اندازه «آموزش» نمی­تواند مؤثر واقع شود.
واژه‌های کلیدی: پیشگیری اجتماعی، پیشگیری وضعی، پیشگیری مشارکتی، جرایم سایبری.
متن کامل [PDF 355 kb]   (1470 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1400/5/28 | پذیرش: 1400/9/6 | انتشار: 1400/10/1
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.