دوره 12، شماره 2 - ( پژوهش های سیاسی جهان اسلام شماره تابستان 1401 )
جلد 12 شماره 2 صفحات 169-147 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سعید بستامی1 
، نوذر شفیعی* 2، سکینه ببری گنبد3
، نوذر شفیعی* 2، سکینه ببری گنبد3
1- دانشجوی دکتری روابط بین‌الملل، گروه روابط بین الملل، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- دانشیار روابط بین‌الملل، گروه روابط بین‌الملل ، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. (نویسنده مسئول) ، Shafiee2@hotmail.com
3- استادیار روابط بین‌الملل، گروه روابط بین الملل، واحد تهران شمال دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- دانشیار روابط بین‌الملل، گروه روابط بین‌الملل ، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. (نویسنده مسئول) ، Shafiee2@hotmail.com
3- استادیار روابط بین‌الملل، گروه روابط بین الملل، واحد تهران شمال دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (2557 مشاهده)
هدف این مقاله بررسی نقش بندر چابهار بر نظم امنیتی منطقه اقیانوس هند می باشد. بندر چابهار به طور مستقیم یا غیر مستقیم در مسیر چندین شاهراه مهم بینالمللی واقع شده‌است و قابلیت تبدیل شدن به یکی از راهبردی ترین موقعیتهای ترانزیتی را دارد. این بندر عضو دو سازه منطقه‌ای یعنی سازه دریای عمان و سازه اقیانوس هند است و میتواند به سه قاره آفریقا، آسیا و اقیانوسیه ارتباط برقرار کند بندر چابهار دارای ظرفیت بالایی در شکل دهی به نظم امنیتی حاکم بر منطقه اقیانوس هند میباشد که امنیت بازیگران این حوزه بخصوص در بعد امنیت اقتصادی را متاثر ساخته است. لذا این پژوهش به دنبال پاسخ به این سوال هست که بندر چابهار چه تاثیری بر نظم امنیتی منطقه اقیانوس هند خواهد داشت؟ یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که وابستگی اقتصادی هند و چین و نیز حضور آمریکا و سایر کشورهای منطقه‌ای سبب شده‌است که مقوله امنیت در اقیانوس هند از اهمیت بیشتری برخوردار شود. رشد اقتصادی چین و هند در سالهای اخیر مرهون تبادلات تجاری و اقتصادی در اقیانوس هند است. با توجه به شکل گیری الگوهای سنتی دوستی و دشمنی و نیز اهمیت استراتژیک بندر چابهار، این بندر نقش مهمی در معادلات نظم امنیتی منطقه‌ای اقیانوس هند ایفاء نموده است. پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی و با استناد به منابع کتابخانه‌ای-اسنادی انجام شده است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |