با آغاز تحولات جهان عرب از سال 2011 ، قطر تلاش نمود تا خود را به یک کنشگر مهم منطقه ای معرفی کند. تمایل قطر جهت حضور در معادلات منطقه ای در تقابل و تعارض با سیاست های بازیگران سنتی نظیر ایران و عربستان سعودی قرار داشته است. در این مقاله سعی شده تا با پیوند بخشی از علوم انسانی یعنی علوم سیاسی و روابط بین الملل با ریاضیات، سیاست خارجی قطر در قبال  رقبای منطقه ای خود یعنی ایران و عربستان از طریق داده های آماری و ریاضی تبیین گردد. به عبارتی هدف این مقاله تحلیل عملکرد تصمیم گیرندگان سیاست خارجی قطر و بهترین انتخاب ممکن آن ها در محیط بازی خاورمیانه در مواجه با ایران و عربستان از طریق کاربست ریاضیات می باشد. سوال اصلی بر این مبنا قرار گرفته است که پس از تحولات «بهار عربی» در سال  2011  در ژئوپلتیک خاورمیانه و شمال آفریقا، با توجه به رقابت قطر با ایران و عربستان، این کنشگر کوچک منطقه ای چه سیاستی را در قبال این کشورها اتخاذ نموده است؟ این مقاله با کاربست روش توصیفی- تحلیلی و در چارچوب رهیافت نظریه بازی ها این فرضیه را مطرح می کند که قطر برای تاثیرگذاری در معادلات منطقه ای و تقابل اجتناب ناپذیر با عربستان و ایران، سیاست های متنوع و گوناگونی را اتخاذ کرد.  

واژه‌های کلیدی: سیاست خارجی قطر _ عربستان سعودی _ ایران _ نظریه بازی ها _ خاورمیانه

متن کامل [PDF 418 kb]   (1759 دریافت)