دوره 11، شماره 4 - ( پژوهش های سیاسی جهان اسلام شماره زمستان 1400 )                   جلد 11 شماره 4 صفحات 194-175 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

واکاوی نقش رسانه ها در افزایش قدرت نرم ایالات متحده امریکا (نمونه موردی ایران)
میثم ابوالقاسمی1 ، ابومحمد عسگرخانی*2، مریم مرادی3 ، سهراب صلاحی4
1- دانشجوی دکتری گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین الملل قشم،ایران
2- دانشیار، گروه حقوق و علوم سیاسی ، واحد بین‌الملل قشم ، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران(نویسنده مسئول) ، asgarkha@ut.ac.ir
3- استادیار، گروه حقوق و علوم سیاسی ، واحد بین‌الملل قشم ، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران
4- استادیار، گروه حقوق دانشگاه جامع امام حسین (ع)،تهران،ایران
چکیده:   (594 مشاهده)
 امروزه رسانه­ ها نقش اجتناب ناپذیری در پیش برد برنامه­ های دولت­ها بر عهده دارند و با ایجاد فضای رسانه ه­ای برای شکل­دهی به افکار عمومی و هدایت تصمیمات در بستر مطلوب، همواره مورد توجه دولت­ها بوده­اند. دولت ها امروز به جای آنکه سربازان و ارتش خودرا برای تسخیر کشور ها و تسلط بر ملت ها به مرزهای دور جغرافیایی بفرستند و متحمل هزینه های گزاف جنگ و لشگرکشی شوند از طریق جنگ نرم و توسل به رسانه های دیداری و شنیداری بر مغز و قلب ملت های دیگر مسلط شده و ارزش های خود را به آنها القا می کنند. ایالات متحده امریکا نیز به عنوان یک ابرقدرت توانسته است از رسانه های دیداری و شنیداری در راستای منافع خود بیشترین استفاده را ببرد و از طریق خبرگزاری ها، هالیوود، برنامه های ماهواره ای و شبکه های اینترنتی و رادیویی سعی در القای اهداف استراتژیک خود همچون تحمیل ارزش های امریکایی، گسترش اسلام هراسی، تبلیغ سرمایه داری و تضعیف دشمنان و رقبای خود در جهان کرده است.
در این مقاله ابتدا به واکاوی نقش رسانه ها در افزایش قدرت نرم ایالات متحده پرداخته خواهد شد و سپس خواهیم دید امریکایی ها چگونه از این ابزار علیه جمهوری اسلامی ایران (بعنوان یک رقیب منطقه ای )استفاده می کنند.
 
واژه‌های کلیدی: ایالات متحده امریکا، جنگ نرم، سلطه، رسانه، قدرت نرم، هالیوود، افکار عمومی
متن کامل [PDF 328 kb]   (839 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1400/6/19 | پذیرش: 1400/9/21 | انتشار: 1400/10/1
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.