گروه علوم سیاسی دانشگاه پیام نور
چکیده: (3728 مشاهده)
در اختیار گرفتن فضا به عنوان یک دارایی استراتژیک، اولویت سیاستگذاری جغرافیایی کشورهاست. فضاهای تجزیهشدۀ خاورمیانه که به دنبال خلأ قدرت کشورهای شکننده مانند عراق و سوریه در خاورمیانه صورت گرفته، محلی از تعارض و منازعه را بین سوژههای جدید و ساختارهای ژئوپلیتیکی مسلط در خاورمیانه به وجود آورده است. این فضاها از سال 2014 میلادی و پس از حوادث عراق و سوریه و به طور عمده در منطقۀ بینالنهرین رخ داده است. در فضای آنارشیک خاورمیانه، ترکیه با استفاده از گفتمانهای سرزمینی و کارگزاری گروههای اسلامگرا، درصدد عملیاتی کردن نوستالژی سرزمینی خود است. از سوی دیگر، ترکیه به علت سندروم امنیتی مرزهای جنوبی، درصدد تعمیق و بسط هژمونی خود در خاورمیانهای میباشد که ایدئولوژی شیعی و بسط ژئوپلیتیکی کردها، بزرگترین مانع بر سر مطامع هژمونیک آن است. بنابراین، گفتمان ژئوپلیتیکی ترکها در نواحی تلاقی و حفرههای تاریک تمدنی، بر لبه ساختارهای ژئوپلیتیکی لرزان قومی شکل گرفته است. این تحقیق با نگاهی تحلیلی – توصیفی و با استعانت از روش گفتمان ژئوپلتیکی ترکیه در فضاهای تجزیه شده خاورمیانه را تحلیل میکند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1396/3/17 | پذیرش: 1396/5/15 | انتشار: 1396/11/18