دوره 10، شماره 1 - ( پژوهش های سیاسی جهان اسلام شماره بهار 1399 )
جلد 10 شماره 1 صفحات 48-27 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
rahimikia A, Eftekhari A. A comparative study of the approach of the eighth and ninth governments of the Islamic Republic of Iran to cultural and social non-governmental organizations. پژوهشهاي سياسي جهان اسلام 2020; 10 (1) :27-48
URL: http://priw.ir/article-1-1093-fa.html
URL: http://priw.ir/article-1-1093-fa.html
رحیمی کیا علیرضا، افتخاری اصغر. مطالعه تطبیقی رویکرد دولت های هشتم و نهم جمهوری اسلامی ایران به سازمانهای مردم نهاد فرهنگی و اجتماعی. فصلنامه پژوهشهاي سياسي جهان اسلام. 1399; 10 (1) :27-48
مطالعه تطبیقی رویکرد دولت های هشتم و نهم جمهوری اسلامی ایران به سازمانهای مردم نهاد فرهنگی و اجتماعی
1- دانشجوی دکتری سیاست گذاری فرهنگی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تهران، ایران.(نویسنده مسئول)
2- استاد گروه علوم سیاسی دانشگاه امام صادق (ع)، تهران، ایران.
2- استاد گروه علوم سیاسی دانشگاه امام صادق (ع)، تهران، ایران.
چکیده: (2718 مشاهده)
سازمانهای مردم نهاد در شکل و رویکرد امروزی در ادبیات جهانی به عنوان ابزار نمایش قدرت مردم و واسطه میان حکومت و مردم معرفی شده اند و از اهمیت فراوانی برخوردار می باشند از این رو مردم در جمهوری اسلامی ایران که به عنوان حکومتی مردم سالار است جایگاه خاص و والایی برخوردار می باشند لذا متناسب با این جایگاه و اهمیت ، نهادهای برآمده از مردم نیز نقش مهمی در پیروزی و استمرار آن داشته اند. در قانون اساسی اصول زیادی در خصوص مردمی بودن و رعایت حق مردم شده است. مقاله حاضر که در صدد بررسی مطالعه تطبیقی رویکرد دولت های هشتم و نهم جمهوری اسلامی ایران به سازمانهای مردم نهاد فرهنگی و اجتماعی است پس از بسط فضای مفهومی موضوع تحقیق، به تبیین اهمیت و جایگاه مردم و نقش آنها در سازمانهای مردم نهاد می پردازد. مطابق با مستندات موضوعی ارائه شده در این مقاله، روش تحقیق، توصیفی-تحلیلی و تطبیقی است روش گردآوری اطلاعات در این مقاله، کتابخانهای میباشد. یافته های تحقیق حکایت از آن دارند که پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن 1357، تغییر در ساختار سیاسی در ایران، بروز نشانه‌هایی از گفتمان دمکراتیک بجای گفتمان مدرنیسم مطلقه پهلوی و بالاخره انتخاب ساختار جمهوری از سوی رهبران انقلاب برای شکل نظام همه بیانگر سرآغاز جدیدی در حیات سیاسی معاصر ایران و فراهم شدن زمینه برای تکوین نهادهای غیردولتی در ساختار اجتماعی و سیاسی ایران بود ثانیا؛ تقویت سازمانهای مردم نهاد در دوران خاتمی به نسبت دوران احمدی نژاد بیشتر بوده و این سازمانها در دوران دولت هشتم بیشتر مورد توجه و اهمیت قرار گرفتند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
