Koohkan M R, Bashir H. Science Diplomacy as Soft Power: From Global Experiences to Iranian patterns. پژوهشهاي سياسي جهان اسلام 2020; 10 (4) :71-103
URL:
http://priw.ir/article-1-1290-fa.html
کوهکن محمدرضا، بشیر حسن. دیپلماسی علمی بهمثابه قدرت نرم: از تجارب جهانی تا الگوی بومی. فصلنامه پژوهشهاي سياسي جهان اسلام. 1399; 10 (4) :71-103
URL: http://priw.ir/article-1-1290-fa.html
1- دانشجوی دکتری، فرهنگ و ارتباطات ،دانشگاه امام صادق (ع)، تهران،ایران ، Koohkan@isu.ac.ir
2- استاد گروه فرهنگ و ارتباطات ،دانشگاه امام صادق (ع)، تهران،ایران
چکیده: (2818 مشاهده)
امروزه دیپلماسی علمی جایگاه مهمی بین کشورهای جهان پیدا کرده و مخصوصاً کشورهای مدعی رهبری جهانی بهصورت فزاینده از ظرفیت آن در جهت افزایش قدرت نرم و افزایش نفوذ خود در جوامع هدف استفاده میکنند. جمهوری اسلامی ایران نیز کمابیش به این مسئله اهتمام داشته است، اما با توجه به فقدان یک الگوی جامع و مؤثر برای دیپلماسی علمی ایران در این پژوهش تلاش شده است با روش تحلیلی-توصیفی تجارب و دستاوردهای نظری و عملی جهانی مورد نقد و بررسی قرار گیرد و گامی کوچک و ابتدایی در راستای حرکت به سمت الگوی مطلوب اسلامی-ایرانی دیپلماسی علمی برداشته شود. این پژوهش ضمن بررسی تعاریف موجود دیپلماسی علمی، به رویکردها، حوزهها و ابعاد آن میپردازد و تجربه عملی کشورهای منتخب را در دیپلماسی علمی بیان میکند. در پاسخ به سؤال اصلی پژوهش یعنی «در الگوی مطلوب اسلامی-ایرانی دیپلماسی علمی چگونه به افزایش قدرت نرم کشور میانجامد؟» با بهرهگیری از تجارب جهانی و مبانی و اصول اسلامی-ایرانی میتوان شش بعد را برای این الگو برشمرد و آن را از این حیث بررسی کرد: هدف، رویکرد، محتوا، ابراز، مخاطب و کنشگر. این شش بعد به ابعاد و حوزههای مختلف دیپلماسی علمی قابل تسری است. الگوی مطلوب دیپلماسی علمی و ابعاد ششگانه آن را میتوان بهصورت یک منظومه ترسیم کرد. منظومهای که هدف نهایی آن اقامه قسط و تزکیه مسلمانان و مردم جهان از طریق تحقق تمدن نوین اسلامی و سلطه حق بوده و سایر اجزای آن در ذیل این هدف کلی قرار میگیرند و عمل میکنند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/6/1 | پذیرش: 1399/9/28 | انتشار: 1399/10/1