فصلنامه علمی-پژوهشی پژوهشهای سیاسی جهان اسلام

هدف اصلی این مقاله بررسی زمینه های هویتی و بحران هویت در بنیادگرایی اسلامی و توجه بیشتر به زمینه های مربوط به ابعاد شخصیتی هویت است. بنیادگرایی در اثر عوامل متعدد داخلی و خارجی  دریک کشور یا محدوده جغرافیایی بوجود آمده است.  یکی از زمینه های مهم در بنیاد گرایان  بحران هویت و جستجوی هویت است. غالب افرادی که جذب بنیادگرایی می شوند، قابلیت بالایی در اجرای دستور از اطاعت بی چون وچرا دارند و معمولاً هویت آماده و بدون پرسشی را انتخاب می کنند که از طرف رهبران و افراد مذهبی، سیاسی و نفوذی ارائه می شود. و آنان معمولاً زمینه های هویتی را کاوش ومورد پرسش قرار نمی دهند، بلکه بصور آماده پذیرای آن در کمترین زمان ممکن هستند. به دلایلی همچون  آسانی رسیدن به اهداف خود و رهایی از سردرگمی های بحران هویت به ابعاد شخصیتی و هویتی آماده گرایش دارند یا بعبارت دیگر پتانسیل دریافت هویت را بگونه ای اقتدارگرایانه را دارا هستند. پیداست از میان ابعاد و وضعیت های هویتی که جیمز مارسیا به آن اشاره می کند، بهترین زمینه هویتی می تواند در شرایط آنان جوابگو باشد هویت ضبط شده است. از این رو بنیادگرایان معمولاً بحران هویت داشته اند و دارای هویت ضبط شده هستند. هویت ضبطی از ناکارآمدترین حالات هویت جهت اعلام وجود در جامعه و همچنین حالت سلامت روانی و به تبع آن سلامت سیاسی و اجتماعی جامعه است.