پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
چکیده: (3550 مشاهده)
در طول دو دهه گذشته سیاست خارجی هند متحول شده است. از بدو استقلال در 1947 تا 1991، ساختار دوقطبی سیستم بین المللی، غلبه اجماع نهروئیسم بر سیاست خارجی، ژئوپلیتیک شبه قاره و میراث استعمار به مثابه مجموعهای از عوامل سیاست خارجی هند را شکل میداد. در سالهای اولیه پس از استقلال، جواهر لعل نهرو نخستین نخست وزیر کشور، سیاست عدم تعهد را در پیش گرفت. در پرتو اصول عدم تعهد سیاست خارمیانه ای هند بر حمایت از سازمان آزادی بخش فلسطین، گسترش همکاریهای سیاسی با جمهوریهای انقلابی عربی مبتنی بود. پس از جنگ سرد سیاست خاورمیانهای هند مبتنی بر عمل گرایی اقتصادی دگرگون شده است و عدم تعهد به عنوان راهنمای سیاست خاورمیانهای هند در عصر جنگ سرد با اصول عمل گرایانه بدیلی جایگزین شده است که ذیل استراتژی نگاه به غرب مفصل بندی شده است. استراتژی نگاه به غرب هند به گستره وسیع خاورمیانه و آفریقا معطوف است که قلمرو موضوعی این مقاله سیاست خارجی هند در حوزه خاورمیانه است، که دگرگونی آن از چشم انداز نظریه موازنه منافع و به روش تبیینی بررسی گردیده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1395/3/23 | پذیرش: 1396/10/6 | انتشار: 1396/10/6