دوره 8، شماره 1 - ( پژوهش های سیاسی جهان اسلام 1397 )                   جلد 8 شماره 1 صفحات 234-197 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Azimzadeh Ardebili M M, Masoudnia H. Neo Ottomanism and its Challenges for Iran (time Period 2002-2012). پژوهشهاي سياسي جهان اسلام 2018; 8 (1) :197-234
URL: http://priw.ir/article-1-569-fa.html
عظیم زاده اردبیلی محمد منصور، مسعودنیا حسین. نئوعثمانی گری و چالشهای آن برای ج.ا.ایران(دوره زمانی 2002-2012). فصلنامه پژوهشهاي سياسي جهان اسلام. 1397; 8 (1) :197-234

URL: http://priw.ir/article-1-569-fa.html


1- روابط بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)
2- گروه روابط بین الملل دانشگاه اصفهان ، hmass2005@yahoo.com
چکیده:   (3034 مشاهده)
سیاست جدید خارجی ترکیه در طی بیش از یک دهۀ اخیر «نئوعثمانی‌گرایی» نامیده شده است. ترکیه در کنار حفظ مناسبات خود با غرب، برای برقراری و توسعه مناسبات سیاسی با کشورهای منطقۀ خاورمیانه، به ویژۀ کشورهای واقع در حوزۀ تاریخی امپراطوری عثمانی تلاش می‌کند. هدف این پژوهش به دنبال واکاوی و تبیین ابعاد سیاست خارجی جدید نئوعثمانی ترکیه است و درپی این است که چه چالش‌هایی برای جمهوری اسلامی ایران به همراه دارد. رویکرد نظری این مقاله مبتنی بر رویکرد سازه‌انگاری است و بر این فرض استوار است که سیاست خارجی جدید ترکیه بازتعریفی گفتمانی است که ریشه در نحوۀ شکل‌گیری و تکوین هویت تاریخی آن دارد و برای این منظور مبدعان سیاست خارجی نئوعثمانی‌گرایی براساس اسناد منتشر شده و خط مشی پیش گرفته طی یک دهه از انتقال قدرت به حزب عدالت و توسعه، سعی دارند تا هویت تاریخی ترکیه را با ارزش غربی حاکم بر آن پیوند دهند. فرضیه این پژوهش اشاره دارد که یکی از محورهای اصلی سیاست خارجی جدید ترکیه و دکترین نئوعثمانی گری، نفوذ گسترده و افزایش نقش و مداخلات خود در منطقۀ خاورمیانه به ویژه سوریه و عراق است، به صورتی که ‌ترکیه باید نقش پررنگ، فعال و متناسب با تاریخ پرشکوه گذشته خود در دوره عثمانی و عمق جغرافیایی خود ایفا کند. این رویکرد در بسیاری از موارد میتواند چالش‌های و تأثیراتی بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران داشته باشد و نفوذ منطقه‌ای را تحت‌تأثیر قرار دهد. بر این اساس سیاست خارجی جدید نئوعثمانی این کشور بازتاب‌های جدی بر مناسبات آن با کشورهای اطراف به دنبال داشته است. توسعه این سیاست خارجی به رغم تأثیرات مثبت آن بر روابط با ایران طی دهه 2002 تا 2012، چالش‌های متعددی برای ایران به دنبال داردکه در این مقاله به بخشی از آنان می پردازیم.
 
متن کامل [PDF 365 kb]   (977 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/8/27 | پذیرش: 1396/11/6 | انتشار: 1397/7/24

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه علمي- پژوهشي پژوهشهای سیاسی جهان اسلام می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2015 All Rights Reserved | Quarterly Journal of Political Research in Islamic World

Designed & Developed by : Yektaweb