موسوی سید محمد. واقعگرایی ساختاری و جایگاه سوریه در سیاستهای منطقهای ایران و روسیه . فصلنامه پژوهشهاي سياسي جهان اسلام. 1396; 7 (4) :89-128
URL: http://priw.ir/article-1-621-fa.html
گروه علوم سیاسی دانشگاه پیام نور ، s46mosavi@yahoo.com
چکیده: (4211 مشاهده)
با شروع بحران سیاسی در سوریه، بازیگران منطقهای و فرا منطقهای بر اساس منافع خود جهتگیریهای مختلفی را در رابطه با این کشور، که از اهمیت ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک خاصی در منطقه خاورمیانه برخوردار است، اتخاذ نمودهاند. در این میان نقش بازیگرانی مثل روسیه و جمهوری اسلامی ایران از اهمیت فراوان برخورداراست.هدف از نوشتار حاضر مطالعه جایگاه سوریه در سیاستهای منطقهای ایران و روسیه با بهرهگیری از نظریه واقعگرایی ساختاری است.ازاینرو سؤال اساسی پژوهش حاضر این است که سوریه در سیاستهای منطقهای ایران و سوریه چه جایگاه و اهمیتی دارد؟یافتههای پژوهش نشان میدهد که سوریه در معادلات بینالمللی روسیه ؛ با توجه به موقعیت ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک خاص سوریه، روابط دیرینه و سنتی کرملین-دمشق، وجود پایگاه نظامی طرطوس، جلوگیری از نفوذ بیشتر غرب در منطقه، بیاعتمادی روسها به غرب در قبال نحوه برخورد با بحران سوریه، ترس از تکرار سناریوی لیبی در سوریه، تقابل گرایی با آمریکا، ملاحظات اقتصادی، وجود قراردادهای نظامی با سوریه، و جلوگیری از گسترش ناتو،از جایگاه ویژهای برخوردار است. از سوی دیگر جمهوری اسلامی ایران با تداوم حمایت خود، چندین هدف حیاتی نظیر جلوگیری از وقوع حوادث مشابه در خاورمیانه باهدف جلوگیری از توسعهی نفوذ رژیم اسرائیل در منطقه ، حفظ ائتلاف شیعی و حفظ تعادل ژئوپلیتیکی منطقه را دنبال میکند.درنتیجه صحنه تحولات سوریه، زمینه مساعدی را برای برجستگی عینی نقاط اشتراک ایران و روسیه در قبال تحولات بینالمللی و منطقه خاورمیانه فراهم ساخته است. هر دو کشور به دلایل مختلف تاریخی، ژئوپلیتیکی و حفظ منافع و امنیت ملی خود با گسترش حوزه نفوذ سیاسی، اقتصادی و نظامی جهان غرب در مناطق پیرامون خود مخالف هستند و نقش بسزایی در شکلگیری سوریه جدید دارند.این مقاله با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی سرانجام یافته است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1396/9/7 | پذیرش: 1396/11/21 | انتشار: 1397/5/6