استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) ، sarkheil@soc.ikiu.ac.ir
چکیده: (2619 مشاهده)
قدرت به دلایل مختلفی نظیر ایجاد تنوع در تعداد و نوع بازیگران، گسترش مبادی و فرایندهای تصمیمسازی و سرانجام تشدید تعاملات و پیوندهای فرامرزی به ویژه از طریق قالبهای مجازی و ابزارهای رسانهای، دچار تحولات شگرفی شده است. بگونهای که میتوان چند وجهی بودن قدرت و چهرههای مختلف آن را در مسائل و رخدادهای بین المللی متصور شد که طی آن اشکال سنتی قدرت جای خود را به مولفههای جدید همچون بسط و قدرت گفتمانی دادهاند.
در همین چارچوب رسانهها به یکی از صحنههای اصلی رقابت قدرتها در قالب گفتمانها و پادگفتمانهای مختلف تبدیل شدهاند و بخش عمدهای از تلاش کنشگران برای بازسازی و برسازی گفتمانی را به خود اختصاص دادهاند. مقاله حاضر درصدد است با روش توصیفی-تحلیلی ضمن بررسی رابطه رسانه با چهرههای چهارگانه قدرت، به این پرسش پاسخ دهد که رسانه چه نقش و جایگاهی در قدرت گفتمانی انقلاب اسلامی دارد؟ فرضیه اصلی: رسانه به دلایل مختلفی مانند ماهیت فراملی انقلاب اسلامی و همچنین وجود منازعات گفتمانی با گفتمان غربی، جایگاه خاصی در انتشار گفتمان انقلاب اسلامی و بازتولید گفتمانی آن در بسترهای اجتماعی جهت بسط و تثبیت حقایق و دقایق آن داشته و یکی از موثرترین ابزار فراگیرسازی و الگوپردازی از آن در سطح بینالمللی است.
یافته: کنشگران فرهنگی-اجتماعی ﻣﺎﻧﻨﺪ شخصیتها و نخبگان دانشگاهی مراکز علمی و آکادمیک، ﺍﺣﺰﺍﺏ و تشکلهایی ﮐﻪ ﺑﺎ بطن جامعه در ارتباط هستند، نقش ویژهای بر میزان نفوذ و تاثیرگذاری رسانهها داشته و از این طریق میتوانند بر مشروعیتبخشی و گسترش قدرت گفتمانی انقلاب اسلامی اثرگذار باشند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/3/4 | پذیرش: 1398/5/23 | انتشار: 1399/2/12