دوره 9، شماره 4 - ( پژوهش های سیاسی جهان اسلام شماره زمستان 1398 )
جلد 9 شماره 4 صفحات 164-141 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
haghgo J. Software Capacities of the Foreign Policy of the Islamic Republic of Iran in the Cultural Iran Region. پژوهشهاي سياسي جهان اسلام 2019; 9 (4) :141-164
URL: http://priw.ir/article-1-1119-fa.html
URL: http://priw.ir/article-1-1119-fa.html
حق گو جواد. ظرفیت‌های نرم‌افزارانه سیاست خارجی ج.ا.ایران در منطقه ایران فرهنگی. فصلنامه پژوهشهاي سياسي جهان اسلام. 1398; 9 (4) :141-164
استادیار گروه تاریخ، تمدن و انقلاب اسلامی دانشگاه تهران ، jhaghgoo@ut.ac.ir
چکیده: (2075 مشاهده)
مرزهای ایران امروز تنها در برگیرنده کشور ایران به عنوان یک واحد مستقل سیاسی است. این مرزها تنها براساس معاهدات سیاسی شکل گرفته و نمی‌تواند محدوده ایران فرهنگی به عنوان یک مجموعه وسیع‌تر از ایران سیاسی را در خود جای دهد. نگاهی تاریخی-جامعه‌شناسانه به بسیاری از کشورهای پیرامونی که تمام آنها به غیر از کشور ارمنستان در محدوده جهان اسلام قرار می‌گیرند حکایت از آن دارد که بخش گسترده‌ای از این مناطق به‌خصوص بخش‌هایی که به نحوی دنباله اقوام مرزنشین ایرانی محسوب می‌شوند هم به جهت تاریخی و هم از حیث جامعه‌شناسانه در ذیل یک واحد مستقل به نام ایران فرهنگی که دارای مختصات مشخصی است، قرار می‌گیرند. امری که متاسفانه غالباً مورد غفلت سیاستگذاران حوزه سیاست خارجی قرار گرفته است. مروری بر ادوار مختلف سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نشان از آن دارد که نگرش غالب به این مناطق بیش از آنکه فرهنگی-نرم‌افزارانه باشد، سیاسی-سخت‌افزارانه بوده است. این غفلت تا کنون صدمات زیادی را به کشور وارد نموده است. با توجه به اهمیت این موضوع سؤال اصلی این مقاله در گام نخست بر چرایی اولویت این منطقه در سیاست خارجی ج.ا.ایران از منظر شاخصه‌های قدرت نرم تمرکز یافته و در گام بعد چگونگی شکوفایی ظرفیت‌های نرم‌افزارانه سیاست خارجی کشور در این مناطق در مقام پرسش قرار گرفته است.
برای پاسخ به این سؤالات با بهره‌مندی از روش کتابخانه‌ای به گردآوری اطلاعات مورد نیاز پرداخته و در ادامه با کاربست روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از آموزه‌های جوزف نای درباره قدرت نرم به ویژه تاکیدات وی بر سه مؤلفه/وجه «فرهنگ-زیبایی»، «ارزش‌های اساسی-شکوه» و «سیاست خارجی-خیرخواهی» به عنوان سه منبع/بعد اصلی قدرت نرم تلاش شد تا ضمن بازخوانی ظرفیت‌های نرم‌افزارانه سیاست خارجی ج.ا.ایران در این مناطق به تبیین چرایی اولویت این مناطق در سیاست خارجی ج.ا.ایران از منظر مولفه‌های قدرت نرم پرداخته شود. در ادامه نیز با استفاده از دکترین هسته-پیرامون به ارائه راه‌کارهایی عملیاتی برای به فعلیت رساندن ظرفیت‌های نرم‌افزارانه ایران در این مناطق پرداخته شده است.
برای پاسخ به این سؤالات با بهره‌مندی از روش کتابخانه‌ای به گردآوری اطلاعات مورد نیاز پرداخته و در ادامه با کاربست روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از آموزه‌های جوزف نای درباره قدرت نرم به ویژه تاکیدات وی بر سه مؤلفه/وجه «فرهنگ-زیبایی»، «ارزش‌های اساسی-شکوه» و «سیاست خارجی-خیرخواهی» به عنوان سه منبع/بعد اصلی قدرت نرم تلاش شد تا ضمن بازخوانی ظرفیت‌های نرم‌افزارانه سیاست خارجی ج.ا.ایران در این مناطق به تبیین چرایی اولویت این مناطق در سیاست خارجی ج.ا.ایران از منظر مولفه‌های قدرت نرم پرداخته شود. در ادامه نیز با استفاده از دکترین هسته-پیرامون به ارائه راه‌کارهایی عملیاتی برای به فعلیت رساندن ظرفیت‌های نرم‌افزارانه ایران در این مناطق پرداخته شده است.
واژه‌های کلیدی: ایران فرهنگی، قدرت نرم، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، جوزف نای، دکترین هسته-پیرامون.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
