فصلنامه علمی-پژوهشی پژوهشهای سیاسی جهان اسلام

این پژوهش که به بررسی نقش انجمن های دوستی در توسعه دیپلماسی فرهنگی پرداخته، سعی دارد با تکیه بر نظریه‌های فراملی گرایی و قدرت نرم، اهمیت سازمان‌های غیردولتی را به عنوان نهادهایی مدنی در روابط بین المللی جهان امروز مورد بحث قرار دهد. سپس از طریق روش پیمایشی و ابزار پرسشنامه و با تجزیه و تحلیل اطلاعات به‌دست آمده از آن به این سوال اصلی پاسخ می دهد که تا چه اندازه انجمن های دوستی می توانند در توسعه دیپلماسی فرهنگی اثرگذار باشند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که بیشترین موانع و مشکلات بر سر راه انجمن‌های دوستی، ابتدا موانع ذهنی می باشد و عوامل عینی و امکانات مادی در درجه دوم اهمیت قرار می گیرند. همچنین در این پژوهش پاسخ دهندگان بر واگذاری برخی فعالیت های فرهنگی دستگاه­های دولتی در قالب پروژه به انجمن های دوستی تأکید نموده اند و آن را موجب هماهنگی بخش دولتی و خصوصی و استفاده بهینه از ظرفیت­های یکدیگر در نیل به اهداف دیپلماسی فرهنگی کشور دانسته اند.