دوره 11، شماره 1 - ( پژوهش های سیاسی جهان اسلام شماره بهار 1400 )                   جلد 11 شماره 1 صفحات 184-163 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

shayanfar J, hoseini S, momeni A. Cultural rights; Governing logic and production models (Comparative study of Iranian and Egyptian constitutions). پژوهشهاي سياسي جهان اسلام 2021; 11 (1) :163-184
URL: http://priw.ir/article-1-1530-fa.html
شایان فر جواد، حسینی سید محمد، مؤمنی عابدین. حق فرهنگی؛ منطق حاکم و مدل های تولید (مطالعه تطبیقی قوانین اساسی ایران و مصر). فصلنامه پژوهشهاي سياسي جهان اسلام. 1400; 11 (1) :163-184

URL: http://priw.ir/article-1-1530-fa.html


1- عضو هیأت علمی گروه حقوق دانشگاه سیستان و بلوچستان و دانشجوی دکتری فقه و حقوق اسلامی دانشگاه تهران،ایران. ، javad.shayanfar@ut.ac.ir
2- دانشیار گروه فقه و حقوق اسلامی دانشگاه تهران،ایران.(نویسنده مسئول)
3- دانشیار گروه فقه و حقوق اسلامی دانشگاه تهران،ایران.
چکیده:   (1080 مشاهده)
نوظهور بودن حق فرهنگی به عنوان بخشی از حقوق بشر، سبب آن شده است که نه تنها فصل ممیزه این قسم از حقوق بشر، از سایر بخش ها مشخص نباشد، بلکه از میان مدل‌های تولید و شناسایی این حق، مدلی سازگار با نظام سیاسی اسلام، تأسیس نگردیده باشد، بنابراین هدف پژوهش پیش رو این است تا ابتدا منطق حاکم بر این حق بشری را مشخص نماییم و سپس مدل شناسایی و تولیدی که سازگار با نظام سیاسی اسلام باشد، پایه‌گذاری نماییم، پس از آن به مطالعه مقایسه ای قوانین اساسی ایران (مصوب 1979م) و مصر (مصوب 2012م) که مبتنی بر فقه اسلامی هستند، در زمینه حق فرهنگی پرداخته می شود. از جمله نتیجه های مطالعه حاضر این است که فصل ممیزه حق فرهنگی از سایر حقوق بشر، این است که هر حقی که باعث رشد فکری بشر شده و شکل دهنده هویت و شخصیت او باشد و باعث تعالی روحی و معنوی وی گردد، در زمره حق فرهنگی قرار می‌گیرد و در خصوص مدل های تولید و شناسایی حق فرهنگی، بر اساس شیوه دیالکتیک هگلی، مدل «مختلط» برای کشورهای مبتنی بر نظام سیاسی اسلام، پایه گذاری می گردد و اینکه قوانین اساسی ایران و مصر که مبتنی بر فقه اسلامی هستند، در مواردی ناقص بوده و نیازمند تکمیل و بازنگری می باشند. از جمله کاربردهای پژوهش حاضر می توان به این موارد اشاره کرد که بر اساس منطق حاکم بر حق فرهنگی، می‌توان مصادیق این حق را در اسناد بین المللی و داخلی احصاء نمود و «مدل مختلط» را به عنوان مدل تولید و شناسایی حق فرهنگی در نظر گرفت و در نهایت خلاء ها و نواقص قوانین اساسی ایران و مصر را در زمینه بیان حق فرهنگی تبیین نموده و با ارائه پیشنهادات کاربردی، زمینه بازنگری قوانین مذکور فراهم گردد. پژوهش پیش رو به روش تحلیل مقایسه ای و با استفاده از ابزار کتابخانه ای صورت گرفته است به این صورت که ضمن بیان فصل ممیزه حق فرهنگی از سایر حقوق بشر، رویکرد قوانین اساسی ایران و مصر بعنوان قوانین اساسی مبتنی بر نظام سیاسی اسلام در خصوص حق فرهنگی، به طور مقایسه ای بررسی شده و نقاط اشتراک و افتراق آنها بیان گردیده است.
متن کامل [PDF 753 kb]   (287 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1399/9/28 | پذیرش: 1399/12/21 | انتشار: 1400/1/15

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه علمي- پژوهشي پژوهشهای سیاسی جهان اسلام می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2015 All Rights Reserved | Quarterly Journal of Political Research in Islamic World

Designed & Developed by : Yektaweb